Niemal na każde tak ogólne pytanie można odpowiedzieć – to zależy. Nie inaczej jest w tym wypadku. Zacznijmy jednak od wprowadzenia teoretycznego jakie czynniki sprawiają, że to zagadnienie warto rozważać.
2. Rzut oka na wykres powyżej doprowadzi nas do drugiej obserwacji, że profil produkcji energii z PV jest tańszy niż średnia cena na rynku SPOT. Dzieląc cenę uzyskiwaną ze sprzedaży energii na rynku przez średnią cenę tzw. BASE możemy sprawdzić o ile dokładnie ten profil jest tańszy. W roku 2024 nie przekroczył on 75%.
3. Na rynku występują 2 podstawowe modele zakupów energii przez Odbiorców (zarówno bazujące na rynku SPOT, jak i dające dostęp do kontraktów terminowych tzw. transzowe).
a) Model gdzie cena nie zależy od rzeczywistego zużycia Odbiorcy np. zgłoszenia transz w % czy SPOT rozliczany po średniej arytmetycznej,
b) Model gdzie występuje rozliczenie zużycia w każdej godzinie np. zgłoszenia transz wolumenowe czy SPOT ważony wolumenem zużycia.
Oczywiście istnieją też różne odmiany, a nawet mix tych modeli, ale dla uproszczenia zostańmy przy tych 2 wariantach.
Mając już powyższe podstawy zastanówmy się kiedy Odbiorca powinien uwzględniać fakt posiadania PV, a kiedy nie ma to kompletnie znaczenia.
Jeżeli Odbiorca planuje podpisanie umowy zakupu energii elektrycznej i rozważa różne modele współpracy. Wówczas, aby sprowadzić oferty do wspólnego mianownika należy uwzględnić indywidualny profil zużycia (a właściwie poboru energii z sieci), a produkcja PV ma tutaj kluczowe znaczenie.
Aby sprowadzić oferty do wspólnego mianownika, należy uwzględnić wszystkie składniki kosztowe, które najczęściej nie są identyczne w ofertach sprzedawców. Czasem jest to jeden składnik, a czasem kilka w szczególności osobno wskazany współczynnik profilu.
Przeanalizujmy Odbiorcę o zużyciu rocznym 2,5GWh o następujący profilu zapotrzebowania. W jego przypadku współczynnik profilu (rozumiany jako dodatkowy koszt rozliczenia w modelach ważonych wolumenem (b) w stosunku do modeli (a) gdzie zużycie nie ma znaczenia wynosi ok 12 zł/MWh w 2024. W praktyce oznacza to, że o co najmniej taką wartość suma składników musi być tańsza, aby modele (b) były warte rozważenia.
Sprawdźmy teraz jak będzie plasował się ten koszt w przypadku instalacji przez Odbiorcę źródła PV o mocy 200kWp. W tym wypadku ten dodatkowy koszt wzrósłby do niemal 26 zł/MWh. A zatem taka wartość musiałaby zostać uwzględniona w porównaniu ofert spółek obrotu.
Instalacja PV wpływa na zmianę profilu poboru energii z sieci, a zatem stanowi jeden z kluczowych parametrów cenotwórczych na rynku energii. Teoretycznie profil ten powinien być uwzględniany przez sprzedawców na poziomie składania ofert niezależnie od modelu współpracy. W praktyce jednak nie zawsze się tak dzieje co przekłada się czasem na ciekawą okazję dla Odbiorców (brak uwzględnienia rzeczywistego zużycia), a czasem do zagrożeń (jeżeli Odbiorca będzie się kierował wyłączeni składnikiem dodatkowym z oferty, a nie uwzględni całości kosztów jakie będzie pokrywał). Z tego powodu w procesie ofertowym niezbędne jest:
- świadomość rzeczywistych kosztów bilansowania w firmie
- porównanie oferty z uwzględnieniem wszystkich elementów kosztowych.
Nawet jeżeli wydaje się to dość pracochłonnym procesem to warto go wykonać, gdyż w praktyce przeprowadza się go stosunkowo rzadko, a poziom jego istotności kosztowej jest bardzo istotny.
.png)
.png)
.png)